Η Δώρα Δήμου μιλάει για στόχους και προσδοκίες

Τα αποτελέσματα των πανελλήνιων εξετάσεων το 2001 σηματοδούσαν ένα νέο ξεκίνημα στην ζωή μου. Η εισαγωγή μου στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Αθηνών ήταν για μένα χαρμόσυνη είδηση γιατί αποτελούσε μια συνειδητή επιλογή.

από τη Δώρα Δήμου

Οι προσδοκίες

Το επάγγελμα του κοινωνικού λειτουργού με ενδιέφερε γιατί μέσω αυτού έρχομαι σε άμεση επαφή με τον άνθρωπο. Όταν είχα την πρώτη μου επαφή με τον κλάδο, ως φοιτήτρια κοινωνική λειτουργός στο ΤΕΙ Αθηνών, ήμουν ενθουσιασμένη και είχα μεγάλη διάθεση να εμπλακώ στην εκπαιδευτική διαδικασία που θα με προετοίμαζε για να εκπληρώσω τα επαγγελματικά μου καθήκοντα. Αισθανόμουν ανυπομονησία να αναλάβω τον επαγγελματικό μου ρόλο αλλά και αγωνία για το εάν θα ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του επαγγέλματος. Επιπλέον, είχα υψηλές προσδοκίες για το επάγγελμα και δεν αναλογιζόμουν τις δυσκολίες που θα συναντούσα τόσο σε προσωπικό όσο και σε εργασιακό επίπεδο.

Όταν πρωτοξεκίνησα να εργάζομαι είχα την ίδια διάθεση να προσφέρω και τον ίδιο ενθουσιασμό, ίσως και πολύ περισσότερο, γιατί ήμουν πιο κοντά στο να εκπληρώσω τα επαγγελματικά μου όνειρα. Αξιοποιούσα τις κεκτημένες γνώσεις και τις εμπειρίες και τις μετέφερα πλέον στον πραγματικό εργασιακό ρόλο.

Οι άνθρωποι και τα προβλήματα

To επάγγελμα όμως του κοινωνικού λειτουργού είναι από τη φύση του ένα δύσκολο επάγγελμα, καθώς ασχολείται με προβληματικές καταστάσεις ατόμων. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις συναντάς αρνητική στάση από άτομα που αρνούνται να δεχθούν τις παρεμβάσεις σου. Γι’ αυτό, ο κοινωνικός λειτουργός πρέπει να διακρίνεται από ορισμένα προσωπικά χαρακτηριστικά και δεξιότητες όπως αγάπη για τον συνάνθρωπο, ενσυναίσθηση και υπομονή, για να προσφέρει τις υποστηρικτικές του υπηρεσίες και να αντιμετωπίζει τις ανάγκες των ανθρώπων και τα κοινωνικά προβλήματα.

Τα θέματα που απασχολούν τους πελάτες σχετίζονται συχνά με την κάλυψη βασικών αναγκών γι’ αυτό και παρουσιάζονται ως επιτακτικά. Ορισμένες φορές, η επίλυση τέτοιων προβλημάτων δεν εναπόκειται μόνο στη δική σου παρέμβαση και στη διάθεση του πελάτη να τη δεχτεί. Συναντάς εμπόδια που προκύπτουν λόγω πρακτικών δυσκολιών και της έλλειψης οργάνωσης στο εργασιακό πλαίσιο, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες. Το κράτος γενικότερα αντιμετωπίζει τους ωφελούμενους απρόσωπα και σαν στατιστική δίχως να ενδιαφέρεται για τις πραγματικές τους ανάγκες, οι οποίες είναι εξατομικευμένες. Οι διαδικαστικές/γραφειοκρατικές δυσκολίες παρεμποδίζουν και δυσχεραίνουν την επίτευξη των στόχων που θέτει ένας επαγγελματίας. Οι κοινωνικοί λειτουργοί λοιπόν, καλούνται να ξεπεράσουν εμπόδια και να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που μπορεί να οδηγούν σε αδιέξοδα γι’ αυτό και χρειάζεται ιδιαίτερη ψυχική αντοχή. Ο αντίκτυπος αυτών των συνθηκών εργασίας σ’ εμένα, ήταν να βιώνω κάποιες φορές ματαίωση και απογοήτευση.

Μια προσωπική δυσκολία που συνάντησα ήταν η οριοθέτηση. Με την άσκηση του έργου όμως, συνειδητοποίησα τη σημασία και τη χρησιμότητα του να θέτεις όρια και να κρατάς μια απόσταση, αναγκαία τόσο για την “προστασία” του επαγγελματία όσο και για τον ρόλο που καλείται να διεκπεραιώσει. Σκεφτόμουν λοιπόν ότι έπρεπε να καταβάλω μεγαλύτερη προσπάθεια ως επαγγελματίας για να είμαι επαρκής και αποτελεσματική. Και όταν κατάφερνα να ξεπερνιούνται δυσκολίες και έβλεπα κατ’ επέκταση να βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των ανθρώπων που εξυπηρετούσα, αισθανόμουν ιδιαίτερη ικανοποίηση και χαρά.

Μελλοντικοί στόχοι

Βλέποντας τον εαυτό μου μελλοντικά στο επάγγελμα, πιστεύω πως, λόγω της εμπειρίας που θα έχω κατακτήσει, θα μπορώ να χειρίζομαι καλύτερα τα επαγγελματικά μου καθήκοντα και υποχρεώσεις, αναπτύσσοντας περισσότερες πρωτοβουλίες και αποκτώντας νέες δεξιότητες. Επίσης θεωρώ ότι θα μου είναι πιο εύκολο να παραμερίσω τα όποια πρακτικής φύσεως εμπόδια συναντώ και έχοντας περισσότερη εμπιστοσύνη στις ικανότητες μου, να αποβλέπω στους στόχους που θέτω προς όφελος των εξυπηρετουμένων. Ωστόσο είναι σημαντικό να βελτιωθούν από το κράτος οι υπηρεσίες που παρέχονται, έτσι ώστε αφενός να υπάρχει περισσότερη μέριμνα για τους επωφελούμενους των κοινωνικών υπηρεσιών και αφετέρου για να καθίσταται η δουλειά των εργαζομένων σε αυτές πιο εύκολη.

Τέλος, δεν επαναπαύομαι στη βασική μου εκπαίδευση ως κοινωνική λειτουργός αλλά συνεχώς επιδιώκω να εμπλουτίζω τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου και να εξελίσσομαι ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας. Άλλωστε, η απόκτηση δεξιοτήτων συμβουλευτικής και η διαρκής ενημέρωση σε θέματα κοινωνικής πολιτικής, θεωρούνται απαραίτητα εφόδια για τον επαγγελματία κοινωνικό λειτουργό.